SSK İzmir Eğitim Hastanesi'nde Pseudomonas aeruginosa bakterisi önemli bir direnç sorunu oluşturmaktadır. Hastanenin çeşitli birimlerinde ve poliklinikte tedavi gören hastalardan 1996 yılı içinde gönderilen klinik örneklerden infeksiyon etkeni ya da kolonizan olarak soyutlanan 199 P. aeruginosa suşunun değişik antibiyotiklere duyarlılıkları, NCCLS standartları doğrultusunda, disk difüzyon yöntemiyle araştırılmıştır. Pseudomonas aeruginosa suşlarının çeşitli antimikrobiklere direnç oranları (%) aşağıdaki gibidir: Amoksisilin-klavulanat 100, seftazidim 23, sefotaksim 81, aztreonam 44, imipenem 18, meropenem 17, gentamisin 64, netilmisin 42, amikasin 27, tobramisin 57, siprofloksasin 40, ofloksasin 55 ve norfloksasin 30. Yoğun Bakım Ünitesi'nde bu direnç oranları oldukça yüksek saptanmış ve özellikle aminoglikozit, kinolon ve hatta karbapenemlere karşı ciddi bir direnç sorunu dikkati çekmiştir. Toplam suşlarda oksiimino beta-laktamlar arasında en düşük direnç oranı seftazidime (%23) karşıdır. Pseudomonas aeruginosa infeksiyonlarının tedavisinde, etken üçüncü kuşak sefalosporinler ve aztreonama duyarlı bulunsa bile, bu izolatlardaki indüklenebilir beta-laktamaz aktivitesi dolayısı ile, bu antimikrobiklerin kontrollü kullanılması gerektiği bilinmektedir. Sonuçta, hastane infeksiyonlarının kontrolü açısından, bu direnç paternlerinin her yıl belirlenmesinin ve antibiyotik kullanım politikalarının saptanmasının önemi üzerinde durulmuştur.