Bu çalışmanın amacı, tuberküloz tanısında polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile Löwenstein-Jensen besiyerinde kültür yöntemini karşılaştırmaktır. ‚alışmaya Florence Nightingale Hastaneler Grubu'ndan 200 (% 66.6)'ü akciğer tuberkülozu (AT), 100 (% 33.3)'ü akciğerdışı tuberküloz (ADT) kuşkulu, toplam 300 hastadan 333 klinik örnek alınmıştır. Örnekler direkt mikroskobik inceleme için Ziehl-Neelsen (ZN) boyası ile boyanmış ve Löwenstein-Jensen (LJ) besiyerinde kültürü için NALC+% 4 NaOH ile dekontamine edilmiştir. Ayrıca her örnekten in-house polimeraz zincir reaksiyonu (polymerase chain reaction=PCR) çalışması yapılmıştır. Mycobacterium tuberculosis kompleks (MTK)'e spesifik IS 6110 bölgelerinden primer çiftler kullanılmıştır. Başvuruda AT kuşkulu 200 olgudan 22 (% 11) olguda ZN, 51 (% 25.5) olguda kültür pozitif, 55 (% 27) olguda PCR pozitif saptanmıştır. Bu olguların 53 (% 26.5)'ü diğer ilaç alımı ve tedaviye yanıt gibi parametrelerle son tanıda kesin tüberküloz (Tbc) olarak değerlendirilmiştir. Yine başvuruda ADT kuşkulu 100 olgudan ikisinde (%2) ZN, 23 (%23)'ünde LJ, 26 (%26)'sında PCR pozitif olmasına karşılık; 38 (%38) olgu kültür ve PCR dışındaki diğer parametrelerle (klinik, radyolojik, histopatolojik bulgular ve anti-tuberküloz tedaviye yanıt) son tanıda kesin Tbc olarak değerlendirilmiştir. Akciğer tüberkülozunda PCR ve LJ uyumu, istatistiksel olarak yüksek oranda bulunmuştur (Kappa % 94> % 65). Buna karşılık, ADT'de uyum oranı kabul edilebilir uyum oranının az altında bulunmuştur (Kappa % 59< % 65). Sonuç olarak, AT tanısında PCR sonuçlarıyla kültür pozitifliği büyük uyum gösterirken, ADT tanısında PCR sonuçları ile kültür pozitifliğinin uyumu kabul edilebilir oranın az altında olduğu görülmüştür.