Tüberkülozda ilaç tedavisi, mortalitenin azaltılması ile bulaşma zincirinin kırılması bakımından çok önemlidir. Hastaların tedaviye uyumsuzluğu ve veya etkin olmayan ilaç kombinasyonları, giderek artan direnç sorununa yol açmaktadır. Çalışma; primer antitüberküloz ilaçlara karşı duyarlılıklarının belirlenmesinde rutinde kullanılan BACTEC 460 TB sistemi ile birlikte agar proporsiyon yönteminin kullanılması, elde edilen sonuçların karşılaştırılması ve dirençli suşlar için yüksek konsantrasyonlardaki ilaçlara karşı direnç düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Streptomisin (SM), izoniyazit (İNH), etambutol (ETB) ve rifampisin (RİF)'e karşı duyarlılık Middlebrook 7H10 agar proporsiyon (düşük ve yüksek konsantrasyonlarda) ve BACTEC 460 TB sistemi ile belirlenmiştir. Çalışmada 84 Mycobacterium tuberculosis kökeninin 40'ı (%47.6) agar proporsiyon yöntemiyle yapılan duyarlılık testinde primer antitüberküloz ilaçların tümüne duyarlı olarak saptanırken, BACTEC 460 sistemiyle ise suşların 36'sı(%42.8) tüm ilaçlara duyarlı bulunmuştur. İki yöntem arasındaki uyum %97.3, özgüllük %97.7, duyarlılık %98.6, pozitif prediktif değer %92.5, negatif prediktif değer %99.6 olarak hesaplanmıştır. Testler arası uyumun en az İNH (%96.5) için olduğu, en iyi uyumun RİF için (%98.8) olduğu saptanmıştır. Her iki yöntemle İNH için beş, SM ve ETB için yedi köken düşük düzeydeki ilaç konsantrasyonlarına direnç gösterirken, agar proporsiyon yöntemi ile yüksek düzey konsantrasyonda duyarlı olarak bulunmuştur. Çoklu ilaç direnci bulunan olgular için yüksek dozda ilaç konsantrasyonlarda ki duyarlılığın bilinmesi tedavinin yönlendirilmesinde önemli avantaj sağlayacaktır. Rutin laboratuvar koşullarında standardize, en kısa sürede sonuç alınabilecek yöntemler tercih edilmesi, ancak araştırma amaçlı çalışmalarda ve epidemiyolojik araştırmalarda kolay uygulanabilir, maliyeti düşük yöntemler standardizasyonları yapıldıktan sonra uygulanması önerilmektedir.