Ana Sayfa | Dergi Hakkında | Yayın Kurulu | Danışman Kurulu | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | İletişim  
2006, Cilt 20, Sayı 3, Sayfa(lar) 165-170
[ İngilizce Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ]
YOĞUN BAKIM ÜNİTESİNDE HASTANE İNFEKSİYONU ETKENLERİ, ANTİBİYOTİK DUYARLILIKLARI VE ANTİBİYOTİK KULLANIMI
Burçin ÖZER1, Müşerref TATMAN-OTKUN2, Dilek MEMİŞ3, Metin OTKUN2
1Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi, Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Hatay
2Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Edirne
3Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Edirne
Anahtar Sözcükler: Antibiyotik kullanımı, yoğun bakım ünitesi, hastane infeksiyonu, antimikrobiyal direnç

Trakya Üniversitesi Hastanesi (TÜH) Merkez Yoğun Bakım Ünitesi (MYBÜ)’nde kullanılan antibiyotiklerin hastane infeksiyon (Hİ) etkeni mikro-organizmalara etkinliği ve antibiyotik kullanımı ile hastane infeksiyonu gelişimi arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlandı. Hastalar prospektif olarak laboratuvara ve hastaya dayalı, aktif sürveyans yöntemiyle değerlendirildi. Mikro-organizmaların tanımlanması ve antibiyotik duyarlılıklarının belirlenmesi TÜH Mikrobiyoloji Laboratuvarı’nda yapıldı. Merkez Yoğun Bakım Ünitesi’ne dokuz ayda yatırılan 135 hastadan 36 Acinetobacter cinsi bakteri, 25 Pseudomonas aeruginosa, bir Stenotrophomonas maltophilia, 20 Candida cinsi maya, sekiz Enterobacteriaceae üyesi, 25 Staphylococcus kökeni, beş Enterococcus kökeni olmak üzere 120 mikro-organizma izole edildi. Acinetobacter türlerine karşı sefaperazon/sulbaktam, P. aeruginosa kökenlerine karşı piperasilin/tazobaktam ve meropenem en etkili antibiyotikler olarak belirlendi. Gram-pozitif bakterilerde vankomisin direnci saptanmadı, ancak Staphylococcus aureus kökenlerinin %85’i metisiline dirençli idi. Hastane infeksiyonu gelişimi ile antibiyotik kullanılması arasında anlamlı ilişki bulunmadı. Uygun dozda ve sürede, YBÜ’nün florasına uygun antibiyotik kombinasyonları ampirik tedavide kullanılmalı, hastaların kültür sonucuna göre tedavi tekrar düzenlenmeli ve antibiyotik kullanımına infeksiyon uzmanına danışılarak karar verilmelidir.

[ İngilizce Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ]
Ana Sayfa | Dergi Hakkında | Yayın Kurulu | Danışman Kurulu | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | İletişim